Even een vragende observatie vanuit de ziekenboeg in een lokaal ziekenhuis. Mijn derde dag hier en ik vraag mij af waarom een ziekenhuis – met dankbaar respect voor hun goede diensten – kiest voor ‘junk food’ als de default voor patiënten, gasten en logischerwijs – maar niet geverifeerd – eigen personeel?

Met een slagvaardige diëtist in de arm is opeens vanalles mogelijk. Maar de vertaling in de keuken valt vrijwel zonder uitzondering terug op industrieel bereidde yogurts, verrijkte eiwit drankjes etc. welke doodgeslagen of gekookt zijn, met E-nummers en houdbaarheidsdatums van weken tot maanden in de toekomst.

Speelt ook hier de verleiding van de voedingsindustrie toe? Kan mij niet voorstellen dat je als ziekenhuis er bewust voor kiest je klanten niet een stapje verder wilt brengen door de therapie te ondersteunen met betere voeding – immers de beste en dagelijkse medicijn. Is het een kwestie van onbekendheid, logistiek?

Tijd dat ook de ziekenhuizen zich afvragen wat de microben van hun klanten blij maakt?

Verse ingrediënten, lokaal en gecertificeerd biologisch. Dat zou de standaard moeten zijn, en alleen op uitdrukkelijk advies van een diëtst junk food bijvoorbeeld voor mensen die afkicken… En je kan beginnen met je eigen personeel als proefkonijn

Vooralsnog heb ik de ingrediënten in de foto hierboven nog niet gespot in onze maaltijden – behalve de sinaasappel.